1. tr. El Salv. y Hond. atrincar (‖ apretar).
Sin.: |
|
1. tr. El Salv. y Hond. atrincar (‖ apretar).
Sin.: |
|
Formas no personales | ||||
---|---|---|---|---|
Infinitivo | Gerundio | |||
atrincuñar | atrincuñando | |||
Infinitivo compuesto | Gerundio compuesto | |||
haber atrincuñado | habiendo atrincuñado | |||
Participio | ||||
atrincuñado | ||||
Indicativo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | Presente | Pretérito perfecto compuesto / Antepresente |
yo | atrincuño | he atrincuñado | ||
tú / vos | atrincuñas / atrincuñás | has atrincuñado | ||
usted | atrincuña | ha atrincuñado | ||
él, ella | atrincuña | ha atrincuñado | ||
nosotros, nosotras | atrincuñamos | hemos atrincuñado | ||
vosotros, vosotras | atrincuñáis | habéis atrincuñado | ||
ustedes | atrincuñan | han atrincuñado | ||
ellos, ellas | atrincuñan | han atrincuñado | ||
Pretérito imperfecto / Copretérito | Pretérito pluscuamperfecto / Antecopretérito | |||
yo | atrincuñaba | había atrincuñado | ||
tú / vos | atrincuñabas | habías atrincuñado | ||
usted | atrincuñaba | había atrincuñado | ||
él, ella | atrincuñaba | había atrincuñado | ||
nosotros, nosotras | atrincuñábamos | habíamos atrincuñado | ||
vosotros, vosotras | atrincuñabais | habíais atrincuñado | ||
ustedes | atrincuñaban | habían atrincuñado | ||
ellos, ellas | atrincuñaban | habían atrincuñado | ||
Pretérito perfecto simple / Pretérito | Pretérito anterior / Antepretérito | |||
yo | atrincuñé | hube atrincuñado | ||
tú / vos | atrincuñaste | hubiste atrincuñado | ||
usted | atrincuñó | hubo atrincuñado | ||
él, ella | atrincuñó | hubo atrincuñado | ||
nosotros, nosotras | atrincuñamos | hubimos atrincuñado | ||
vosotros, vosotras | atrincuñasteis | hubisteis atrincuñado | ||
ustedes | atrincuñaron | hubieron atrincuñado | ||
ellos, ellas | atrincuñaron | hubieron atrincuñado | ||
Futuro simple / Futuro | Futuro compuesto / Antefuturo | |||
yo | atrincuñaré | habré atrincuñado | ||
tú / vos | atrincuñarás | habrás atrincuñado | ||
usted | atrincuñará | habrá atrincuñado | ||
él, ella | atrincuñará | habrá atrincuñado | ||
nosotros, nosotras | atrincuñaremos | habremos atrincuñado | ||
vosotros, vosotras | atrincuñaréis | habréis atrincuñado | ||
ustedes | atrincuñarán | habrán atrincuñado | ||
ellos, ellas | atrincuñarán | habrán atrincuñado | ||
Condicional simple / Pospretérito | Condicional compuesto / Antepospretérito | |||
yo | atrincuñaría | habría atrincuñado | ||
tú / vos | atrincuñarías | habrías atrincuñado | ||
usted | atrincuñaría | habría atrincuñado | ||
él, ella | atrincuñaría | habría atrincuñado | ||
nosotros, nosotras | atrincuñaríamos | habríamos atrincuñado | ||
vosotros, vosotras | atrincuñaríais | habríais atrincuñado | ||
ustedes | atrincuñarían | habrían atrincuñado | ||
ellos, ellas | atrincuñarían | habrían atrincuñado | ||
Subjuntivo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | Presente | Pretérito perfecto compuesto / Antepresente |
yo | atrincuñe | haya atrincuñado | ||
tú / vos | atrincuñes | hayas atrincuñado | ||
usted | atrincuñe | haya atrincuñado | ||
él, ella | atrincuñe | haya atrincuñado | ||
nosotros, nosotras | atrincuñemos | hayamos atrincuñado | ||
vosotros, vosotras | atrincuñéis | hayáis atrincuñado | ||
ustedes | atrincuñen | hayan atrincuñado | ||
ellos, ellas | atrincuñen | hayan atrincuñado | ||
Pretérito imperfecto / Pretérito | ||||
yo | atrincuñara o atrincuñase | |||
tú / vos | atrincuñaras o atrincuñases | |||
usted | atrincuñara o atrincuñase | |||
él, ella | atrincuñara o atrincuñase | |||
nosotros, nosotras | atrincuñáramos o atrincuñásemos | |||
vosotros, vosotras | atrincuñarais o atrincuñaseis | |||
ustedes | atrincuñaran o atrincuñasen | |||
ellos, ellas | atrincuñaran o atrincuñasen | |||
Pretérito pluscuamperfecto / Antepretérito | ||||
yo | hubiera o hubiese atrincuñado | |||
tú / vos | hubieras o hubieses atrincuñado | |||
usted | hubiera o hubiese atrincuñado | |||
él, ella | hubiera o hubiese atrincuñado | |||
nosotros, nosotras | hubiéramos o hubiésemos atrincuñado | |||
vosotros, vosotras | hubierais o hubieseis atrincuñado | |||
ustedes | hubieran o hubiesen atrincuñado | |||
ellos, ellas | hubieran o hubiesen atrincuñado | |||
Futuro simple / Futuro | Futuro compuesto / Antefuturo | |||
yo | atrincuñare | hubiere atrincuñado | ||
tú / vos | atrincuñares | hubieres atrincuñado | ||
usted | atrincuñare | hubiere atrincuñado | ||
él, ella | atrincuñare | hubiere atrincuñado | ||
nosotros, nosotras | atrincuñáremos | hubiéremos atrincuñado | ||
vosotros, vosotras | atrincuñareis | hubiereis atrincuñado | ||
ustedes | atrincuñaren | hubieren atrincuñado | ||
ellos, ellas | atrincuñaren | hubieren atrincuñado | ||
Imperativo | ||||
Número | Personas del discurso | Pronombres personales | ||
tú / vos | atrincuña / atrincuñá | |||
usted | atrincuñe | |||
vosotros, vosotras | atrincuñad | |||
ustedes | atrincuñen |
Real Academia Española © Todos los derechos reservados
El Diccionario de la lengua española es la obra lexicográfica de referencia de la Academia.
La vigesimotercera edición, publicada en octubre de 2014 como colofón de las conmemoraciones del tricentenario de la Academia, es fruto de la colaboración de las veintidós corporaciones integradas en la Asociación de Academias de la Lengua Española (ASALE).